Илинденска - Никола Вапцаров

Вината не беше наша.

Вината беше туѓа

и другому тежи

сто тона одговорност.

Кога ќе дојде ден,

Кога ќе стане нужда,

Сѐ ќе ѝ раскажеме

на мајката историја. –

Започнаа со гнасните си раце

да пипаат во душите на народот.

Гневот беше толку многу накипел,

Што не ја прозреа волчата порода,

муцуните под овчите им кожи,

престапната и плитка лицемерност.

Но идат дни, кога ние ќе можеме

да фрлиме кал во мутрите им црни.

И буната почна.

Немаше зошто

да дигнеме раце,

да изостанеме,

туку

со крвта

на простиот народ

в Илинден влеавме

наша содржина.

Што ќе кажете на таа вест,

Ќе барате ли тука руски рубли? –

во Крушево беше феудална власт

и ете за скок –

градат сега република!

Тие беа исто како нас младинци.

Исти такви собрани сме ние.

И се биеја,

и мреа во метежи,

токму както што утре

ќе умреме и ние.

Не очајувам јас што бура ги покоси,

Еве никнат други во расчадените пожари.

Погледни тука – ете го Питу Гули,

а ти пак си … Никола Карев.

И ако требаат пароли – добро! –

Ќе издигнеме плакати до месечината! –

Слободна сакаме,

Неќеме,

неќеме протекторати!

Надворешни врски

• Илинденска, бугарски